لاستیک سیلیکون ( Silicone Rubber- SR) پلیمری الاستومر (قابل انعطاف) است که مخلوط پلیمرهای کانی و آلی هستند که از پلیمریزاسیون حلقه باز Polymerization Ring-Opening بدست میآیند و اصلیترین خصوصیت این لاستیک همان انعطافپذیری خوب آن در یک محدوده دمایی بسیار وسیع میباشد.
با اینکه قیمت گرانی دارند ولی مقاومت آنها در برابر گرما منجر به استفاده منحصر از این لاستیکها در مصارف دمای بالا میشود.
زنجیره اصلی لاستیک سیلیکون به صورت خطی با وزن مولکولی بالا میباشد که فاقد کربن میباشد و به طور یک در میان از سیلسیم (Si) و اکسیژن (O) تشکیل شده است.
نام های دیگر این لاستیک: بای سیلون (Baysilon)، سیلاستیک (Silastic)، ریم پلاست (Rimplast)، رودسیل (Rhodsil) هستند.
این ویژگیها در تمامی انواع سیلیکونهای لاستیکی صادق نیست و میزان آن مختلف بوده و توسط تولیدکننده هر سیلیکون ویژگیهای آن شرح داده میشود. برخی از لاستیکهای سیلیکونی نیز برای مصارف بهداشتی (پزشکی، لوازم آشپزی، اسباب بازی کودکان) تولید شدهاند.
در مقایسه با لاستیکهای سیلیکونی، ترموستهای سیلیکونی دارای درجه اتصالات عرضی (شبکهای شدن) بیشتری میباشند.
در این لاستیک ها اتصالات عرضی به کمک پراکسید ها یا با استفاده از وینیل فعال گروه های پایانی زنجیره تشکیل می شوند.
از نظر پخت (ولکانش) لاستیک های سیلیکونی دو گروه هستند:
این نوع لاستیک ها به صورت جامد خمیری شکل بوده و برای ایجاد اتصالات عرضی، علاوه بر عامل پخت (اتصال دهنده)، حرارت و فشار ضروری است. عامل پخت نیز پراکسید می باشد و از این لاستیک ها برای ساخت قطعات قالبگیری استفاده می شود.
این نوع لاستیک ها مایع بوده و برای ایجاد اتصالات عرضی فقط عامل پخت (اتصال دهنده) مانند مواد آلی ـ معدنی به لاستیک افزوده می گردد
روش های پخت لاستیک های دسته دوم به صورت های زیر است:
مزایا: حل ناپذیری در آب و الکل ها، بی اثری شیمیایی، عدم سمیت، مقاومت در برابر ازون
معایب: قیمت گران، حل پذیری در حلال های آلی
خواص: پایداری گرمایی عالی، خواص بالای دی الکتریک، اشتعال پذیری نسبتاً پایین، گرانروی کم در درصد بالای رزین، تغییر اندک گرانروی با تغییر دما، ویژگی های رهایش بسیار عالی (کاربرد در رول هایی که مواد داغ و چسبنده مانند پلی اتیلن مذاب را جابجا می کنند)، مقاومت عالی در برابر سایش
کاربرد ها:
لاستیک، عایق کاری الکتریکی، درزگیر های مقاوم حرارتی، واشر ها، اُرینگ ها، کاربرد در صنایع خودروسازي، اتومبیل های مسابقه و هوا فضا (مانند دستگاه های یخ نزن، سپرهای و کاشی های مقاوم حرارتی و مصارف مشابه که مسئله دما مطرح است به عنوان مثال کل بدنه شاتل فضایی از کاشی های سیلیکون بود)، سیال هیدرولیک و سیال برای انتقال گرما، روان کننده و گریس، صنایع پزشکی شامل (در پستانک، سر شیشه و لوله آزمایش، ظروف و وسایل انتقال خون، دریچه های قلب، لوله های انحراف دهنده آبسه مغز، لوله های دفع ادرار و ساخت اعضای مصنوعی و پروتز های جراحی و زیبایی
ترموست: روغن جلا و واکس و مواد صیقل کاری، لاک، رنگ، پوشش اجزا و قطعات الکتریکی، حرارت دهی مواد غذایی، رزین های لایه کاری و پوشش و لعاب مقاوم در دمای بالا
گروه وینیلی باعث مقاومت در دماهای پایینتر، پخت بهتر با پراکسید، پخت با گوگرد و مانایی فشاری کمتر می شوند؛ گروه فنیلی سبب افزایش مقاومت به تشعشعات می شود؛ گروه فلوئور باعث مقاومت بهتر در برابر حلال ها و مقاومت در برابر شعله می شود.
ترموست های سیلیکونی: در مقایسه با لاستیک های سیلیکونی، ترموست های سیلیکونی دارای درجه اتصالات عرضی (شبکه ای شدن) بیشتری می باشند
اکنون می توان با قرار دادن گروه های مختلف به جای R بر روی زنجیره انواع مختلف لاستیک سیلیکونی را بدست آورد. برای مثال اگر هر دو R گروه متیل (CH₃) باشند، لاستیک را پلی دی متیل سیلوکسان (MQ) می نامند.
اگر Rها گروه های متیل و فنیل (C₆H₅) باشند لاستیک را پلی متیل فنیل سیلیکون (PMQ) می نامند.
اگر Rها گروه های متیل و وینیل (-CH=CH₂) باشند لاسیتیک را پلی وینیل متیل سیلیکون (MVQ) می نامند.
اگر Rها گروهی قطبی تر مثلاً تری فلوئورو پروپیل (-CH₂-CH₂-CF₃) باشند به لاستیک های فلوئورو سیلیکون (FVMQ or FMQ) مشهورند.
لاستیک های هنری و صنعتی مل...
برچسب : نویسنده : مل رابر melrubberco بازدید : 140